Τρίτη 19 Αυγούστου 2008

♥♀♥ Η ΕΑΦΤΟ-ΒΙΩΓΡΑΦΕΙΑ ΜΟΥ ♥♀♥

Τω παρακάτο πωστ ίνε αφειερομένο στο φύλο μου, τον Ικτερτούλ. Εδό και κερό μού ίχε διλόσι ότι ίθελε να γράψι τιν εαφτο-βιωγραφεία του. Δεν έβρισκε όμος τον χρώνω. Ας πάρι κανα διο μαθίματα- ας πάρι και κανά τρία άμα θέλι- από τιν ΑΠΟΛΥΤΗ εαφτοβιογραφεία τις ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ, τις ΚΩΛΟΣΣΙΕΑΣ (μιας και δουλέβι στο ΚΩΛΟΣΣΕΌ) ΑΝΝΑ-ΓΟΥΛΑΣ.
Τιν αννα-διμοσιέβω από το μαησπεησηκώ μπλογκ της http://www.myspace.com/annagoulaofficial προς τερξην όλον μας.
Τη ζίλεψα τιν πώρνι.
Τομολογώ.
ΧΞ

ΑΝΝΑ ΓΟΥΛΑ
Τραγουδήστρια-Pop Idol. Το χειμόνα ζει στη Δροσιά. Το καλοκέρι Βουλιαγμένη. Ξεκήνισε από τα ψιλικά και σήμερα είναι στα ψηλλά.
Αιγαλιότισσα βέρα. Μαζί με Καιτούλα και Ζαμπέτα. Βγάζη μεγάλους καλλυτέχνες το Αιγάλεο. Μεγάλοσα στις εργατικές πολλοικατικίες. Δίσκολα τα χρόνια. Άκουγα πολύ ραδγιόφονο. Αγαπημένη μου φονή ο Μαστοράκης. Δεν με έννιαζαν τα τραγούδγια, μόνο η φονή του εκφονυτή. Τότε εφχαριστχιόμασταν με τα λίγα. Οικογαινιακή επιχήριση είχαμε τα ψιλικά. Πηγέναμε στα "Πιπίνια" και στη "Μακιγιάζ". Εκεί πήγενε όλη η νεωλέα. Ξεφαντόναμε με τα ελληνικά μας τα τραγούδγια τα ωρέα πάνω στα τραπέζγια. Αγαπώ το Αιγάλεο αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου λείπη κιόλας.
Τώρα έχω δύο σπίτχια. Το χυμόνα γουστάρω τη Δροσιά για τη δροσούλα της. Άνιξη κατεβένω προς τα νότια. Μου αρέση η θάλασα. Με ιρεμεί. Την Αννούλα σήμερα θα τη βρήτε μόνο: Χυμόνα Κεφαλάρι καφεδάκι κλπ. Ανιξούλα παραλία και καλοκέρι ξεφάντομα στη Μύκονο. Απλή ζωή.
Δούλεβα στα περίπτερα. Λίγα τα λεφτά και τα όνυρα μου στα περιοδικά. Ciao, Espresso και λιπά. Τη βάρδια τη μεσιμεριανή που βάραγε το λιοποίρι καθόμουνα και έβλεπα τηβί. Πολύ κους-κους, πολύ μπλα-μπλα, πολύ γενικά. Μου αρέσουν οι σελέμπριτιζ γιατί είναι καθός πρέπη αθρόποι, σπουδαγμένοι, αξιόλογοι και προσφέρουν έργο στη χώρα μας. Γι' αυτό τους δύχνει και η τηλεώραση. Όνυρο ζωής ήτανε να δω και τον εαφτό μου στην τηβί.
Τραγουδούσα στο σχολίο σε όλες τις εθνικές μας επαιτήους. Μου άρεσαν πολλοί τα τραγούδγια για τους τσολιάδες της 28ης Οκτομβρίου, για το Αλβανικό Έπος του 1821. Την άλη τη γιορτή δε τη θημάμε πολλοί καλά γιατί δε μου άρεσε και τόσο. Βαίβεα και τραγούδαγα καλά. Το ήξερα απανέκαθεν. Όλα τ' αγώρια με χοιροκροτούσανε και μου λέγανε πόσο μου πάνε τα γιορταστικά ρούχα. Μόνο η καθιγήτρια μουσικής δε με χώνεβε και μου έλεγε να δουλέψω τη φονή μου αν θέλω να σινεχήσω να τραγουδάω. Εγώ ξέρω ότι με ζήλεβε.
Μια μέρα που έκανε πάρα πολλοί ζέστη στο περίπτερο και όλοι οι κοσμικοί και οι σελέμπριτιζ ήχαν πάει στη Μύκονο οίπα στον εαφτό μου: «Άννα, ως εδώ! Όλοι στο Σι Σάτεν, στο Καπρί και στο Γκιουζέλ και συ στη Κουντουριώτου με τον κυρ Τάσο που κάθε μέρα Εποχή και Άσσος φίλτρο. Θα πάω και εγώ να τραγουδίσω. Καλλοίτερες είναι οι άλλες από εμένα; Έχω βυζιά, έχω και κώλο, μου φτάνουν να κάνω καριέρα σόλο. Έκτοτε έκανα ότι ήτανε δινατό για να κάνω καργιέρα και δεν το έχω μετανοιώσει καθώλου. Εξάλου τα πάντα θέλουν και τις θησίες τους.
Ήμουνα πάρα πολλοί τιχερή μέχρι τώρα γιατί βρέθηκαν πάρα πολύ καλλοί κύριοι και με βοήθησαν. Με το αζημίοτο φυσικά. Έκανα και λίγο επαρχεία στην αρχή. Μην φανταστείς πολλοί. Όσο οι γιατροί και οι δασκάλοι. Εκεί βρήκα έναν εφκατάστατο μεγαλοκτηματία, ο οπείος είδε σε μένα τα ταλέντα μου και τα προσόντα μου. Τον έτζασα ώμος στα γρήγορα. Ερωτέφτηκα σε φόδρα τον κολητό του, ο οπείος ήταν Αθηναίος, είχε πιο πολά χρήματα και ήξερε και τους media. Και να σου πω και κάτι. Κουράστεικα με τους βλάχους.
Γήρισα και ανάσενα στην Αθήνα μου. Ξεκίνισα τότε στο Κωλοσέο. Εκεί ήρθε και η μεγάλη καταξίοση. Στην αρχή με ήχανε στις μαισαίες. Αλλά το αφεντικό είχε μάτι. Τα βλεφαριάσαμε και μπείκα πρώτο όνομα στη μαρκίζα. Πρώτα Άννα Γούλα και μετά το Κωλοσέο. Κάθε βράδυ μπίμπα το μαγαζί. Έκανα ζημιά σου λέω. Επιτάφειο με κάνανε από το γαρύφαλλο.
Το βράδι είναι δίσκολα. Αλλά η δουλιά πρέπει να βγή και βρίσκεις και τους τρόπους. Οι πελάτες περιμένουν από μένα να τα κάνω κώλαση. Θέλουνε ντελίριο. Γι' αυτό όλοι γουστάρουν την Αννούλα. Δεν χαλάει χατίρι σε κανέναν. Έχω πολούς θαβμαστές και φαν κλάπ. Πρωσοπική σχέση, ώμος, με ελάχιστους. Με κουράζη η πολλοικοσμία. Πέρασε η εποχή που έκανα παρέα με τον καθένανε. Αφτά που κάνω είναι πολύ ψαγμένα και προσφαίρω πολυτιστικό έργο οπότε χριάζομε λίγο χρόνο για να σκέφτομε. Να τα βρίσκω με την πάρτυ μου. Δεν σταματάω ποτέ να ψάχνω τη φάση μου.
Χαίρομε που με αναγνορίζουν στο δρόμο. Με χαιρετάναι, μου λένε «γεια σου Αννούλα μας», μου δείνουν ακόμα και σινβουλές. Είναι πολλοί ωρέο σιναίσθιμα όλοι να σε θαβμάζουν. Αφτή η καταξίοση με γεμύζει. Βρήκα το νόημα της ζωής πέρα από την πίστη μου το Θεό και στην πατρείδα. Αδιαπραγμάτεφτες αξίες μιας Ελληνίδας. Ιμνώ τα ιδανικά μου με κάθε ανάσα που πέρνω, με κάθε μου τραγούδι. Πηγένω και στην εκλησσία. Κάθε Λαμπρή, κάθε Πάσχα και όποτε είμαι ντάουν, μωρέ.
Η έμπνεφση μου για τα τραγούδγια μου; Η ίδια η ζωή. Οι έρωτες, οι σχέσεις, τα πάθη, η νίχτα και οι ανισηχίες μου για την πατρείδα και την πορία αφτού του τόπου. Με ανισηχεί το τελεφτέο γι' αυτό μπίκα και στη πολιτική. Προλαβένω και τα δύο, άμα έχεις όρεξη όλα γίνοντε. Η Σοσιαλιστική Εθνικιστική Οργάνωση (Σ.Ε.Ο.) είναι δικό μου δημιούργυμα και φόρος τιμής σε περασμένες εποχές.
Θα ήθελα πολλοί να κάνω οικογαίνια. Πιστέβω στο θεσμό του γάμου. Σιγκηνούμε όταν βλέπω εφτυχισμένες οικογαίνιες, γονείς με καροτσάκια, στα σίρια στην τηβί. Διστηχώς αφτόν τον κερό είμαι φούλ-τάη. Δεν προλαβένω. Με τον έρωτα είναι διαφορετικά ώμος. Πάντα βρίσκω ένα κενό για να μου μπει. Εξάλου είναι και τηφλός. Έχω δεν είχα αναστολές ποτέ, ούτε κολλήματα και μαλακίες.
Στη ζωή μου έχω κουραστή πολλοί και σαν σινβουλή έχω να πω την εξείς. Για να πας μπροστά θα κάνεις πάντα ότι σου λέει το κεφάλι σου. Ότι αντίθετο ακούς θα το γράφης εκεί που δεν πιάνει μελάνη. Ώμος, να προσέχης! Να είσαι ανυχτός και άμα χριαστεί ρίξε λίγο νερό στο κρασί σου. Έτσι πίνεις και πιο πολλοί. Ώπος λέω και στο άσμα μου «Καβάλα»: «Στης ζωής την ανιφόρα/ κίτα πάνω και πρωχώρα/ και αν εμπόδια σιναντύσεις/ καβαλώντας θα τα λύσεις.»

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2008

a little conversation with myself


WHAT?

YOU TALKIN' to ME?

YOU TALKIN' to ME?

YOU HONESTLY SUGGEST THAT I SHOULD BE CALM AND STAY STILL?

THERE S NO FUCKING WAY, MY FRIEND, FOR SUCH A THING TO HAPPEN.

I WILL BE LYING FOR A LONG TIME UNDERNEATH THE COLD GROUND, THANK YOU VERY MUCH.

AND UNTIL THE GREY STONE FALLS UPON MY FACE

I M GONNA BE MAD

I M GONNA BE CRAZY

I M GONNA BE AS ACTIVE AS COLGATE TOOTHPASTE (24,7)



- no.

no time to waste._