Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2008

Προσευχή μικρού παιδιού

Όταν ήσουνα Χριστούλη
σαν και με παιδί μικρό
σου ’δινε λεφτά ο μπαμπάς σου
για να πάρεις παγωτό;

Σου αγόραζε η μαμά σου
κάθε τόσο καραμέλες;
Σε αφήνανε όταν παίζεις
σαν κι εμέ να κάνεις τρέλες;

Από κει ψηλά που είσαι
«ναι» σ’ ακούω να μου λες
γιατί αφού θεούλης ήσουν
δε γινότανε να κλαις.

Μα εμένα -δες Χριστέ μου-
Τα ματάκια μου όλο κλαίνε
γιατί σ’ ό,τι τους ζητήσω
«ναι» ποτέ τους δε μου λένε.

Αχ! Χριστούλη, μίλησέ τους!
«Τα παιδάκια»,να τους πεις,
«άλλες έχουν προτιμήσεις
απ’ αυτές που ’χετε σεις.

Μη λοιπόν τα τυραννάτε:
όταν κάτι σας ζητούν
κάνετέ το -έτσι αθώα
δεν λυπάστε να πονούν»;

Κι από τότε οι γονείς μας
σαν και σε να σκέφτονται
ίδια κι η ζωή μας να κυλάει
με γλυκά και με παιχνίδια.

---Γιώργης Χολιαστός

Το ποίημα ήρθε ως κόμεντ εδώ: www.diamonds958fm.net/2007/09/blog-post.html.
Πήρα την απόφαση να το αναδημοσιεύσω. Ως ξέχωρο ποστ αυτήν τη φορά.
Για την αντιγραφή,
ΓΣ

6 σχόλια:

haxou aka joy! είπε...

Αυτό που μου αρέσει στο μπλογκ των Ίκτερων είναι η ΣΥΝΑΦΕΙΑ των θεμάτων στα ποστ.
Κάτι δείχνει για το ποιον των ποσταριζόντων σε αυτό.

* Μακάρι και τα δικά μου τα παιδάκια να τη βγάζανε μόνο με παγωτό και καραμελίτσες, Γιώργη.

haxou aka joy! είπε...

...προσέξτε το Χριστούλη με την κινεζούλα και δίπλα τη φώτο του Για Νι με το Να Σο...

...τελικά δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη.

John G. Simandiras είπε...

χα ξου, εσύ δεν παιζουάρ.

σου κάνω πληρεξούσιο να γράφεις αντ' εμού.

Ντη είπε...

χα χα..όντως μοιάζουν οι δύο πόζες.Φαντάζεστε η κινεζούλα να βγάζει τη γλώσσα και το δεξί μάτι του Χριστούλη να γυαλίζει?Τώρα θυμήθηκα και την αγκαλίτσα που κάνουν ο Γιά Νι με Τζίνο και Νά Σο και τον τρόπο που πλευρίζει ο τελευταίος τον κινεζούλι στη φώτο..

Γιώργης Χολιαστός είπε...

Κι άλλο ένα ποιηματάκι, αφού ξέρω ότι πηγαίνει σε ανθρώπους που κάτι τέτοια τα εκτιμούν.

Ο ΘΕΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ

Πριν πάω για ύπνο κάθε βράδυ
παιδάκια μου καλά
το μάγουλό μου ένα χάδι
γλυκά γλυκά φιλά.

Η βραδινή ειν' η προσευχή σας
τ' όμορφο χάδι αυτό
που με καλεί κι εμέ μαζί σας
στον ύπνο ν' αφεθώ.

Και με ζεσταίνει ως μέσαθέ μου
αγνούλα μια φωνή:
"κοιμήσου ήσυχα Θεέ μου-
όλα καλά στη γη.."

A! To χαδάκι αυτό μικρά μου
το θέλω αληθινά'
αλλιώς-μεγάλη η μοναξιά μου
κι η νύχτα δεν περνά.

Λοιπόν σαν πάντα κάθε νύχτα
στο φίλο σας ψηλά
λέτε μικρή μια καληνύχτα
κι αυτός θα σας φυλά.

Γιώργης Χολιαστός

John G. Simandiras είπε...

thanks, γιώργη. always much appreciated.